Yakarış..! Şiiri - Sevil Kutlu 2

Aşkının ateşinden doldum doldum taştım Yarab!

Sana daha çok yakın olma isteği kemiriyor beynimi
Ama ne yapacağım,nasıl yapacağım
Bilemiyorum.

Hiçbir dünyalığa esir olmadan,
Gözlerimi kapatıp,düşünmek istiyorum
Sadece Seni!
Sen’in etrafımı saran lutuflarını,eşsizliğini…

Başımı yaslamak istiyorum omzuna,
Dökmek istiyorum içimi.
Beni Sen’den uzak tutan her şeyi
Temizlemek istiyorum,
Nasuh tövbesiyle…

Allah’ım!
Sana geldim..!
Ayağıma dolaşan günah dikenlerinden kurtar beni

.Hastayım Yarabbi!
Hem de çok hasta.
Bu hastalık kalbimde
Ve oradan bütün vücuduma yayılıyor.
Her dünyalığı ala ala çöplük olmuş kalbim
ama bu yanlışın farkına vardım,
Arıt beni.

Artık ben sadece Sen’i bilmek,
Düşünmek,
Seninle olmak istiyorum.
Sen’den başka bir kucak istemiyorum.

Özellikle geceleri daha çok hissediyorum,
Beklediğini beni.
Katıksız sevgine yakalanmak istiyorum.

Yarabbi!
Temizle beni,
Temizle dünyamı,
Temizle ahiretimi.

Allah’ım!
Öyle derinden hissediyorum ki Seni...
Öyle bir fırtına büyüyor ki içimde...

Ama kısa bir zaman sonra tükeniyor gücüm.
Tekrar tekmelemeye devam ediyor dünya beni.

Her an,
Bu aşk içinde yuvarlanabilsem keşke,
her an Sen’in rızanı gözetme gücü
Bulabilsem kendimde...

O kadar zayıfım ki!
Kendimden başkasına hiçbir faydam yok.
Kendime bile faydam yok.

Nasıl kazanacağım rızay-ı ilahi’yi?
Üstelik huzuruna kusurlu ve borçlu olarak gelmekten
Çok korkuyorum.

Sana teslim edecek bir can borcum
Bir de hesap borcum var.
Mahcup olmaktan,
Çok korkuyorum huzurunda.

O nedenle,
Ölüm bizim için hayırlı olduğunda ölmeyi,
Yaşam bizim için hayırlı olduğunda
Yaşamayı nasib eyle!

Her halimiz malum Sana!
Bizi bizden iyi bilensin.
Bizi Bizden daha fazla sevensin.
Her düştüğümüzde
Elimizden tutup bizi kaldıran Sen'sin.
Bizi bize bırakma Yarabbi!