Yakarış Şiiri - Medine Yılmazer

Gözlerini,gözlerimden çektim,
Uzun zamandan,beri,
Ne güneşin doğuşu,ne sözlerin,
Ne de derinliğinde kaybolduğum gözlerin umutlandırıyor,beni

Ezbere,günler yaşıyoruz,
Düşüncelerimiz,savaş halinde,
Duygularımız,ise hem ezik,
Hem suskun,olabildiğince,

En ağır silahlarla donadık,
Birbirimizi,vurma,çabası,ile
Sürekli haklı çıkma kavgası!
Kör olmuşsuz kendimizden habersizce

Farkında,olmadan yeni savaşlara,yol almışız
Yenmek,yenilmek değildi,belkide derdimiz
Sadece,ben kavgasıydı,
sebebli sebebsiz

Yorulmuştum! ! sormaktan,sorgulanmaktan,
Haksız,yere suçlanıp değer görmemekten,
Her gün gözyaşıysa bu hayatın,bedeli
Arkama,bakmadan,geçmşimi sorgulamadan,

Gitmeliyim,bu diyarlardan,
Umutlar,olmalı bir yerlerde,
Gözlerim ağlamamalı,
Kaybolduğum yalanlar içinde...........