Yakarış Şiiri - Sefer Katip

kör geldim ya Halik bu fani misafirliğe
en fazla kalan, yüz sene
bir ömürlük soluk, bilmem kaç solukluk çile.
dönüp baktım alem-i insaniyete,
fani kafeste tutsak hevese, körlüğe!
Benimse gözümde bir perde
Perdeyi aralayan esrarın adı: mücahede

Gördüm ya Melik ne kadar da yokmuşum meğer
Sırtımda bir semer
Yokluğumda kaybolmuşum
Geldim kapına, bağışlanmayı diledim
Suladım geceleri gizlice avuç içlerimi
Bekledim yeşerir mi diye bu kuraklık
Rüzgarlar geçti içimden-bedenim sanki bir boşluk
Güneş gözlerime doğdu-bütün feza koca bir ışık
Gözlerimde büyük bir yangın
Eyvah! dedim, yandım.
Ben miydim peki bu yanan?
Bensem eğer yanan,
Kimdi bu yaşayan? …

Sağır geldim ya Hakk bu fani misafirliğe
Kurban etmişler kulağımı şeytanın kirli sesine
Yedi kat arş, cümle alem seni zikretmiş
Bense sağır tüm kainata, yazık!
Ne işe yararsın kulak? …
Patladı kulak zarım, bağlandı dilim
Sustu sefahet,
Şahit oldu tüm kainat
Ve anladım, fısıltıymış meğer
Gürleyen gökler.

Uyudum ya rab
Seni düşünmeden bilmem kaç gece uyudum
Rüyalardan kabuslara
Kabuslardan rüyalara daldım,
Uyumaz olaydım
Hep aynı yerde uyandım!
Rüyalardaki kim? – nasıl gitti oralara
Kim diyebilir ki rüyalardaki sen
Rüyalardaki bensem şayet,
Kabuslara uyanan kim?

Korktum ya Rab
Kaçtım menhus beşeriyetten
Dört bir yanımı saran dalaletten
Sana sığındım, gözlerime yumdum
..ve af diledim.
Güneşten evvel geldim,
Karşıladım seheri, eserken yeli,
İzledim gökte yürüyüşünü güneşin,
Hamd-u senalar olsun,
Vardım kapısına dergah-ı ilahiyenin.

Günah denizinde boğuldum,
Esiri oldum nefsimin
Beden oldum hırs-ı dünyaya
Kana doymuş kansızlar, gözyaşlarımı içen ayyaşlar gördüm
Ardımda bıraktım nice içilmemiş zehirleri, söylenmemiş yalanları, kimsesizlikleri..
Kimse görmedi doğduğumu,
Ölmekten yeni geldim
…ve şimdi sahurundayım bir solukluk ömrümün,
İftarını bekliyorum dünya orucumun.