Yakarış Şiiri - Veli Mehmetoğlu

Ve senin gibi olabilmek
Aldırmamak bozkıra
Ve özlem duymadan yaşayabilmek
Deryaya denize
Karıncayla yoldaş olabilmek
Buğdayla arkadaş
Yıldızlarla sırdaş olabilmek
Ve ırgata gölge Azığa sofra
Kızana salıncak olabilmek
Kollarını açabilmek herşeye
Ahhh ahlat ağacı Senin gibi olabilmek

Hiç bir rüzgarda kırılmamak
Yağmurda karda eğilmemek
Aldırmamak
Dikenini batırabilmek
Dosta düşmana, kırmadan
Gafil avlamadan
Gösterebilmek dişini
Sevdiğin, sevmediğin herşeye
Ve sızlanmamak
Sen gibi olabilmek ahlat ağacı

Şikayet etmeden yaşayabilmek
Yalnızlıktan
Farkında olabilmek
Söz biterya en sonunda
Sükut altındırya hani
Dağlarla konuşmadan yaşayabilmek
Sallanmamak hiç bir zaman rüzgarda
Duymazdan gelmek rüzgarı
Ve ment vurdurmadan sulara
Giderebilmek susuzluğunu
İlahi yağmurlarda
Ahhh senin gibi olabilmek ahlat ağacı

Ve yinede meyve verebilmek
Şükredene Yorulana gölge
Kısacası senin gibi olabilmek
Şikayet etmeden ağlamadan
Çok zor be ahlat ağacı
Dinleyebilmek herşeyi
Duyabilmek sessizliği
Sırtında gezinen karıncadan
İrkilmeden yaşayabilmek
Ağutos böceğine tıkamamak
Kulağını hiçbir zaman
Ölümüne dost kalabilmek herşeyle
Ölümüne arkadaş zor be

Ve ormana sığınmadan
Yaşayabilmek sipersiz, pusatsız
Rica ve minnet etmeden
Alınyazısıysa bozkır,
Vatan bellemekse zaten doğduğun yeri
Hayatın bir parçasıda,
Yaşamak kaderse,
Ve razı olmaksa erdem
Şükrün işaretiysen nar gibi güneşte
Yinede keyif alıyorsan,
Her bahar çiçeklenip,
Böceklenip duruyorsan
Yaşıyorsan, yarıyorsan bir şeylere
Ve en büyük zevkim diyorsan;
Ekinleri dinlemek,
Rüzgarı seyretmek,
Hasadı harmanı görmek,
Gölge olmak, sınır olmak
Sığınak olmak, uzun yaşamak
Ne varsa
Erdemden yana, şükürden yana,
Güç ve kuvvetten, sabırdan yana
Hepsi sana aitsede
Zor be yinede yapayalnız
Senin gibi olabilmek ahlat ağacı

Gurbete giden ırgatı beklemek,
Kuzuları her sonbahar
Hiç ayağına gitmemek hayatın;
Hayat ayağına bazen gelmesede
Gelmesede sevdiklerin
Ekilmeden büyüyebilmek,
Sevilmeden yeşerebilmek
Karasabandan traktöre
Zamanın ortadan yarıldığı anda
Bir tarafın ırgat yokluk yoksulluk,
Bir tarafın gece yıldızlar ve
her şeye yorabileceğin koskoca evren, boşluk
Bir tek sana ait olsada
Hiç değişmeden etkilenmeden
Yıllar önce, Yıllar sonra
Her mevsim aynı açabilmek
Küfürsüz, pusatsız yaşayabilmek
Zor be ahlat ağacı

Vefadan yana ne varsa
Barındırabilmek içinde yalnızlıklara inat
Her bakışta aynı yerde durabilmek
Daha demin, şimdi, birazdan
Yada yıllar sonra
Aynı yerde seni Bulabilmek;
Kırılmamış, İncinmemiş olarak
Bütün vefasızlıkları
Kucaklayabilmek; gözyaşı olmadan
Kısacası zor be;
Senin gibi çıkarsız,
Senin gibi vefalı olabilmek ahlat ağacı