Esti hırçın bir rüzgar vurgun yedi bağlarım
Tarumar oldu gitti başı karlı dağlarım
Akmaz artık sevgisiz kurudu pınarlarım
Ne olur sabrımı ver dayanayım Allah’ım!
En ummadığım yerde bıraktı sevdiklerim
Kolum, kanadım kırık yaralı ümitlerim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
