...
Kanatlarım kırık, usumda hasreti gidememenin.
Veda etmedim,yabancısıyım ya bu yolun.
Hep gidene bakarım
Gök mavi...ağaç yeşil..gri düşlerin ötesinde sen.
Büyüsündeyim şimdi yüreğimdeki raksedenin.
Bedelsiz günahlarım var,yalancısıyım solun.
Yanmışlığına gecenin yakarım düşlerimi.
Ve bir daha,
Anmam nasırlı duyguları.
Öylesine kalakalsın ölüm gibi.
Aynalarda yansıman, flu cezben.
Resimlere düşmüş mavisi gözlerin.
Büyüsü şaşı bakar, korkarım.
Kırıklığı işte menzillerde yolun.
Tartıya gelmez gerçi,eksilerden çıkarım düşlerimi.
Zor be yazmak,
Gül gülşene küs iken hem.
Zira,bülbül dünden küsmüş yare.
O dağlar ki,aşığa yol vermedi Ferhat mı olsam.
Şirin bekler mi vuslatını, ya ölüm gelirse...
Deli Dumrul`luk da var gerçi özünde sevdanın.
Hep grisinde yansımaları bu parabolun.
Bakışlarına sebepsiz takarım gülüşlerimi.
Kayıt Tarihi : 19.1.2009 16:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!