Yakar İçimi Şiiri - Abbas Paksoy

Nasıl bir şeymiş ki, beklemek.
Bir umut ki, yakar içimi.
Hayalini, sarıp, koklamak,
Bir özlem ki, yakar içimi.

Ellerine, varamıyorum.
Kollarıma, saramıyorum.
Yıllar oldu, göremiyorum.
Bir hasret ki, yakar içimi.

Güle hasret, bülbüller gibi.
Ele hasret, al güller gibi.
Suya hasret, kır çöller gibi.
Bir arzu ki, yakar içimi.

Paksoy gibi, tertemiz, ak’ım.
Sevgimde ihanet yok, pak’ım.
O yoksa sanki, ben de yokum.
Bir sevgi ki, yakar içimi.