Yakar Giderim Şiiri - Necati Ocakcı

Üstüme çok geldin, tehdidin yeter
Her şeyi bırakıp, çeker giderim
Sözlerin bayıltan, eter mi eter
Senden geri kalmam, çıkar giderim.

Sabahın köründe, kavgalar başlar
Yüzler kapkaranlık, yıkılır kaşlar
Gönül sarayımda, oynadı taşlar
Sular, seller gibi, akar giderim.

Annene uyup da, terk edip gittin
Ayağınla teptin, elinle ittin
Bundan böyle yoksun, gözümde bittin
Başını belâya, sokar giderim.

Kullar hata yapar, etmedim inkâr
Ne sen kraliçe, ne de ben hünkâr
Çocukları gözet, olma Zülfikâr
Yoksa ben de bir gün, bıkar giderim.

Sır dediklerimi, çevrene yaydın
Adam niyetine, en sona koydun
Bu da yetmez gibi, altımı oydun
Obanı, barkını, yakar giderim.

Bu günden sonrası, sana yâr olmam
Ne istersen söyle, hiç altta kalmam
Hepsi senin olsun, bir kuruş almam
Ağzına, burnuna, tıkar giderim.

Öyle kızdırdın ki, aklım çıldırdı
Yapıp ettiklerin, beni yıldırdı
Yıllardır uyuyan, devi kaldırdı
Evini, barkını, yıkar giderim.

Nerde yanlış yaptım, seni seçimde?
Tadım- tuzum kaçtı, evde, geçimde
Hiç olmazsa ahdım, kalmaz içimde
Tokat gibi sözle, çakar giderim.

Necati nazire yaptı söyledi
Bedduam; yedi kat, yeri boyladı
Kendi kendisiyle, gönül eyledi
Kafama bir kurşun, sıkar giderim.