Yakar Dost Şiiri - Veysel Karahan

Zekeriya Baran'a

Yakar dostun haykırışları alev olur bedende,
Arkadan esen rüzgar dahi dindirmez yarayı daha da kanatır..
Gör halimi dindir acımızı kalma sözde,düşüncede
Ey Dost!
Bilirim aklına gelir birden yarin saçları ve beden yakan teni...
Bilirim nefiste düşülen şüpheyi,
Bilirimm ellerinden düşmeyen siperi
Bilirim yaralı kalbine derman olan kadehii! !

Yas tutar kilitli kalmış karanlık kalmış gizemli düşlerimizi,
Aşklarımız öyle şehvet duvarını aşmıştır ki görmez gözlerimiz!
Ahuzar kalır konuşamayan dillerimiz,
Ve ah ederiz son damlada..

Kalpte akan kanı bilir misin ey can-ı canan,
Durdurmaya ölüm yetişir sadece! !
Bülbülü Şeyda oluruz sesimiz gitmez yalnız birbirimizden öteye
Bir Şah-ı duvar örülmüştür aramıza
Kalmaz inanca dökülecek kanımız birbirine karışmadıkça!