bir ben varım hayattan arta kalan
birde isyanlarım..günahlarım..korkularım
hiçbir şey yok yanıma kar kalan
yalnızlık ödülüm
yakan sözler hatıram..!
sözler diyorum
acıtan,yakan,caydıran..
hayatım gidiyor
yıllar geçiyor gözümün önünden
görüyorum yok oluşlarını tutamıyorum
siyah izler kalıyor bakışlarımda
saydamlık yok,ışık yok
siyah izler var soyut ve ürkütücü
baykuş sesleri duyuyorum bazen
hayatın derinlerinden
kuyulardan..intihar odalarından geliyor
bir daha,bir daha öldürmeye çalıştığım benliğimin sesi
yardım dilemesi kızdırıyor,aslında utandırıyor beni
odalara giden bir kapıyı daha kapatıyorum
topraklarla örtüyorum kuyuları
yaşama hakkı vermiyorum
o güçsüz yardım isteyen benliğime
saklıyorum herkesten,gözlerden uzak tutuyorum
yine ona ödetiyorum
yalnız bırakılışlarımın,aldatılışlarımın
terk edilişlerimin bedelini
bir daha yorulup sıkılıyorum
birdaha saklanıyorum herkesden
birdaha kaçıyorum hepinizden...
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 15:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğba Özgür](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/04/yakan-sozler-siyah-izler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!