Aslında biz yanmıyorduk acılarımız,hasretimiz,özlemimiz yanıyordu.
Gözlerimiz ağlamıyordu,kimseler bilmezdi yüreğimiz ağlıyordu...
Yandık küllerimiz savruldu...
Kimse görmedi dumanımızı yürekte ağladık,gözlerde susmayıda bildik..
Yandık alevimiz arşa çıktı çığlığımız yürekleri parçaladı.
Kimseler bilmedi aslında biz susuyorduk açılarımız,hasretimiz,aşkımız ağlıyordu.
Biz yanıyorduk dumanımız ağlıyordu...
SuZi
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!