Özünden yandıysan yakana eğer
Yakan çıkmaz yâdından an olsa
Daha da yanmak istersin yakanla
Canı terk edip dalsan gaibe
Düşlerinin sahibi yakandır yine
Gün başı dönsen de fani âleme
Her cazibesine inat şu feleğin
Yakanla uyanırsın narı ruhunda
Onunla yer içer onunla gezersin
Kimselere süzülmez süzmezsin
Yakana bezenir o beğensin istersin
Yanarak bakarsın yakana aşk ile
Hiçliğin tenindir saf sufun gibi
Canda yanmıştır nurla kaplı
Geride kalır külden artakalan
01.44 – 17.02.2020
Akça damımdan
Kayıt Tarihi : 18.2.2020 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Oğuzhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/18/yakan-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!