Yakamozun İçinden Doğan Güneş

Tek bir yürek gibiydik
Aşkın ana rahminde
Oysa iki yabancıydık lohusa gecelerde
Sarkaçlı bir saat gibi vurdun yüreğime
Doğum saatinde
Birimiz güneş birimiz yakamozduk
Gecenin içinden doğduk
Ay'ın güneşi yansıtan vakitlerinde
Minnacık ellerin vardı
Yorgun ayakların
Gözlerin vardı yakamoz yakamoz parlayan
Ve tutsak sevdaların
Ay tutulmasına uğrayan
Müebbet mahkûmlar gibiydik
Kelepçeli yüreklerimizle
Bizi birbirimize bağlayan
Tan kızıllığında yanan
Tuz basılmış yaralarınla geldin
Gönül mâbedime
Ben seni acılarınla sevdim birtanem
Kader çizgindeki cehennem zebanisiyle
Uykusuz gecelerinle sevdim
Gözlerinde tükenen umutlarınla
Yalnızlık canavarının
İki ellerinin arasına sıkıştırdığı başını
Devasa dertlerinle ezilen
Küçücük yüreğini
Yüreğimin potasında eriterek sevdim
Ben sana gözlerimle bakmadım ki
Yüreğimin sesinde buldum seni
Orada bir insan vardı
Gönlümün büyüklüğü kadardı
Geceleri yakamozlara bakar
İçinden geçip giden güneşe
Yıldızlar ağlardı gözlerinde
Kara deliklere dönen
İçinde bastırılmış sevdalar
Şakaklarında intihardı
Sevdamız gözlerinde yağmur
Her damlası yeşeren bahardı
Sonbahar saldırırken yanaklarına
Sarı bir yaprak ağlardı
O benim gönlümde
Sonsuza dek yaşayacak
Bir efsane yârdı...

Ahmet TIĞLI 18.7.2007 (Sevgi Merdivenleri)