Soğukluğunun bıraktığı fırtınalar varken içimde,
Dalgalar çarpıyordu İstanbul kıyılarına..
Yokluğunun hüznü tırmalarken zihnimi,
Yakamozları seyre dalardım hep!
Nasılda bir sevgili aşkında bin parça...
Tıpkı sen gibi;
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta