Yakamozlar Seyrederken

Okyanusun üstünde gece
Yakamozlar seyrederken
Dolaşıyordu ruhlar
Akdeniz uzaktaydı ama
Onlar ve aşkları hep vardı
Yıldızlar seyrederken
Yakamozlar sustu
Sakindi dalgalar
Ama bir öfkeyle değiştiler
Kayaları döverken
Nefret ve öfke birden beraber var olmaya başladılar
Yıldızlar sustular göz kırparken
Yakamozlar seyrederken
Okyanusun üstünde gece
Dolaşıyordu aşklar
Kızıldeniz uzaktaydı ama
Kadehler hep doluydu
Kederler aynı hep aynı hep aynı
Ayaktaydı dalgalar ve karşı duran kayalar
Rüzgâr endişeli bir şekilde hep dans etti
Sessizlik hep şarkı söyledi
Okyanusun üstünde gece
Yakamozlar seyrederken
Yıldızlar göz kırptılar
Dolaşıyordu ruhlar yine can bulmak isterken
Sen uzaktaydın ama
Aşklar hep vardı
Dingin denizler çılgın dalgalarla var olmaya çalışırken
Öfke aşkı okşarken
Aşklar hep vardı ve nefretler asla ölmediler
Siyah ve beyaz aynı taşta var olurken
Yakamozlar hep vardı
Ve yıldızlar
Dalgalar kayaları döverken
Sensiz olamazdım, iyisiyle kötüsüyle sana âşıktım, aşığım
Yakamozlar seyrederken
Sen uzaktaydın ama
Aşkın hep vardı.

Rana Marcella Özenç