YAKAMOZLA KÖZLENİŞ
..... xxx
Nisan yağmurlarını doldurmuşum şişeye
Ve yüz binlerce sükût, kalmış dilsiz geceye...
Usulca çöreklenmiş yüreğime yalnızlık
Düşüp ıslanmış kâğıt, kalem küsmüş heceye!!!
..... xxx
Gene sinmiş yıldızlar, ardına bulutların
Binmek imkânsız olmuş, sırtına umutların...
Gizli sevdama sırdaş, yalnızlık ve karanlık
Biricik sebebidir, acılı sükûtların!!!
..... xxx
Ey ayna, bir zamanlar, sarmaşık vardı hani
Yakamoz’a taktığın, kolyen zimmetti yani...
Bir gelsen Aşiyan’a yağardı bahtiyarlık
Mutluluğun resmine, bilmem ki neler mani!!!
..... xxx
Yılgın Yağmur her gece, denizkızı Özleyiş
Nerde nasıl sorgusu, yakamozla közleniş...
Maziye bakıvermek, gülümsetir bir anlık,
Ancak ölünce biter, hiç gelmezi gözleyiş!!!
..... xxx
Yakamozla közleniş, sarmaşık armağanı
Çok yakında olmalı, toprağın sarma anı....
..... xxx
Aşiyansız, 17.04.19 – 02.19 Y.Y
............
Kayıt Tarihi : 18.4.2019 14:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir zamanlar sarmaşık vardı yani Yakamoz a bir kolye zimmetti hani Gel, Kozan Kalesi, olsun seyranlık Mutluluk resmine, de; neler mani.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!