Yakamoza Şiiri - Çizgili Mavi

Gecenin şiiri olsun bu da;
Bu gecenin, geceyarısının ve
Kalp acısının…
Gelir nasılsa birazdan,
Tepeden tırnağa hüzne bulanmış bir Eylül.
Ona da yazılır;
Yakılır ağıtlar.
Ağlar!
Sonbahar!
İç titretiyor sessizliği,
Kara gecenin.
Bir yıldız, bir ayışığı.
Ve sensizlik; baş ağrısı…
Baş belası bir nümayiş var içimde,
İsyanların bile isyankar olduğu!
Bir kör kurşuna gitse de kurtulsam,
Ruhumdan!
Bu gecenin şiiri bu satırlar,
Nev-i şahsına münhasır.
Yarına yok, yarını yok…
Sana değil bu şiir, geceye;
Bu geceye ithaf!
Kafiyesi de yok redifi de…
Kim bilir hangi papatya falındasın?
Eylüle teşne,
Hüzne meftun,
Ve hangi rüyadasın kim bilir?
Aynı mı gökyüzün, ey ayışığım?
Ve gözlerin,
Kıskandırıyor mu yıldızları…
Yakamoz yakamoz.

5’i Ağustos’un
Yok ehemmiyeti yılın.
23.08