Yalnız gidilen karanlık yolculuk akşamlarında
Yakamoz tozları bulaşmıştı ellerime
Yollar sırnaşır gibi yapışırdı ayaklarıma
Bastığım hangi kara parçasına borçlu değildim ki
Mahpusluğuma şahitlik etmeyip sussun
İçlerinden beni en içlerine çağırarak
Ortalığı şeffaflaştırıyorlardı donuk mevsimin ikindisinde
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta