Yakamoz Mavisi Şiiri - Mikail Dede

Yalnızım,,
karanlığın bağrında
dolunay hüzünle yansırken
bir ihtişamı var gözlerimde
ah anıları yaktığım, küllerini
savurduğum mavi deniz

Ah yıldızlar,,
loş ışıldayan yıldızlar
havada asılı duruyor
turuncuya bürünen
salkım salkım üzüm bahçeleri gibi

Bu gece yalnızım
gözlerinde
parlayan yakamoz mavisi gibi
yalnızım
ufukta süzülen yelkenlerin
beyaz dalgalar ile dansı gibi

Sessizlik,,
kadar yalnızım
zamansız esen karayel kadar
yalnızım
...
yalnızım
gök ağlarken
damlıyor gecenin
karanlığından mehtap
ıssız kumsallara

Dilimde,,
hece hece düşerken kelimeler
karşımda, ahşap pencerede
mor menekşelerim solarken
dudaklarımda bir hüzünlü türkü

Sigaram,,
tüterken puslu gözlerime
gözlerin
eski bir anı sabahın şafağında
şafak vaktiyle
dudaklarımda gürlüyor
sessizliğin heybetli türküsü

Yalnızım,,
loş ışıldayan yıldızlar
karanlığa mahkum tutuklu
senin için saatlerim akarken
uzanmış ellerim göğe
göğe yükselirken
dualarım hüzünlü türküler gibi

Gözlerim,,
asuman gözlerini
arıyor yıldızların
alaca yansımasında…

Suskun//