dağlar ardı yol uzun
bir damla kan bin soru
uçun martılar uçun
gül yüzlü yâre doğru
farkı kalmadı madem
ne gece ne gündüzün
düğün evinde matem
yakamozda raks hüzün
kuşların neşesinde
baş köşe yerin hazır
bir çınar gölgesinde
durup boğaza nazır
sevgi nakış dokulu
mahkumu şehrin kimdi?
an geçmiş küf kokulu
aynalar kırık şimdi
masal diyarından ses
cümbüş tambur ney gibi
medet medet, bir nefes
sonsuzluğun sahibi
ziftten zifir karanlık
kara kara kapkara
yaşamlar artık anlık
dipsiz derin mağara
kıvrım uzar bu yoldan
sen ilk geçen değilsin
ne kadar pişman olsan
sen ilk seçen değilsin
Kayıt Tarihi : 20.5.2013 11:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“yek katre-i hûn est ve hezâr endişe..” “İnsan nedir? ” diye soruyorlar Şadi Şirazî’ye. “İnsan; bir damla kan ve binbir endişe-vehim-korku..” diye cevaplandırıyor.
