Sessizlikte kayboluyor denizdeki izleri.
Bilmem belki anlatır beni ona ait hisler,
Yakamozdan görünür o hercai gözleri.
Tek yürekte yaşanır yakamozda akisler.
Ver ışığını denize sen her şeyden güzelsin.
Kıskansın seni sabaha varmakta olan güneş.
Ver ışığını gönlüme ki gönül mülkü düzelsin.
Ve yansın içimdeki hiç sönmeyecek ateş.
Dur yakamoz yerinde kal böyle tüm gece,
Biz gönül çiçeğini gözyaşıyla sulardık.
Var mıydı ayrılık kalbe ölüm düşmedikçe?
Seninle beraber nice sabaha vardık.
Bırak yakamoz zaman alsın seni denizden.
Elbet verecektir sana ait olan düşleri.
Aman bir gemi geçmesin ne olur önümüzden,
Uyandırır denizdeki tüm canlı ölmüşleri.
01–07–2009
Yusuf BozkayaKayıt Tarihi : 1.10.2010 01:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biz gönül çiçeğini gözyaşıyla sulardık.
Var mıydı ayrılık kalbe ölüm düşmedikçe?
Seninle beraber nice sabaha vardık.
Bırak yakamoz zaman alsın seni denizden.
Elbet verecektir sana ait olan düşleri.
Aman bir gemi geçmesin ne olur önümüzden,
Uyandırır denizdeki tüm canlı ölmüşleri. ..kutlarım tam puanla. sabah kahvesi gibi buram buram sevda kokmakta.
TÜM YORUMLAR (2)