tiksinıp duran bu azap
ay ışığı arındıramaz ruhumuzu
jupiterın kirli naletınden
ve nefretin tükürdüğü bu yaşamda
öldü hepsi öldü birer romantik aşık gibi
ve ruhalrı hep aynı şarkıyı söledi
yalculuklarını tamamlamak için bindikleri o gemide
yakamoz ışıklarının arasında
aya doğru süzülürken gemi
tiksinip duran bu azap
ay ışığı arındırazmaz bizi
jupiterın kirli lanetinden
bu yamkomozalar korur bizi
selen kızgınlığından yollarken ışınlarını
poseidon geri cevirir bu lenetli zehiri
ve bu yakamozlar taşır bizi
ve böyle oluştu denizde yakamoz
iki tanrı arasındaki savaştan
Kayıt Tarihi : 20.10.2008 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!