son durağa yanaştı otobüs,
gecenin ayazına karıştı dumanları balatalarının,
camekanlarda harelenen suretine bir selam çakıldı yalnızlığın,
uzak ve karasal bu iklimin ortasında,
şehrin uzak mahallelerinin ışıkları bir bir sönerken,
tedirgin bir kedinin ardından süzülüp kapıların karartısına,
üst kata tahta merdivenlerin gıcırtısıyla koşturup,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta