Uykuları kaçmış bin azapla sineden kopup gelen cümlelerimin,
Sallasam noktamın gölgesinde, yatırsam koynuna düş beşiklerimin.
Masallar anlatmaya kalmasam, yalan işitmese önünde gözlerimin.
Dindirir mi doğmak bilmeyen arsız hecelerimin mola sancılarını.
Tarifi olmaz sancıların, içimdeki yanardağın sönemeyen korlarının.
Yalancı Leyla üflesin uçuşan küllere, gölgesi düşsün şehrin semasının.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta