Yakalandım Şiiri - Kerem Reisoğlu

Kimi insan aşk bahanedir der
Kimi sesim yetmedi der
Acı der
Uykusuzluk
Hastalık
Anlatamıyorum der
İnsanın içini yer
Ben herkesin karşısında
Ben değildim
Dedim
Sen utancından karşıma bile çıkamadın
Neden ağladın bilmiyorum
Çok merak ettim
Seyrettim
Bir zaman sonra uyandık zaten
Tek hatırladığım rüyaydı bu
Üç yudumluk şuydu
Kısacık
Çok hızlı
İşte böyle oldu
Demedim
Yakalandım
Veba gibi