tel örgülerin önünde
tutarken o gece nöbet
birden bire bir karaltı
görünce aldım vaziyet
dur çekince önce durdu
sonra kaçar gibi oldu
ateş ederim deyince
korkusundan heykel oldu
tüfeğimi doğrultarak
gel dedim,oda yaklaştı
parolayı sorunca
o an bana bir göz kırptı
biraz daha yaklaşınca
kaldır dedim ellerini
o an başımı döndüren
göründü incecik beli
biraz daha yaklaşınca
seçer oldum suretini
ben diyeyim sanki venüs
siz dersiniz zaten kendi
hazır fırsat önümdeyken
cesaret alıp halinden
aramızdaki tellerin
atladım hemen üstünden
söylemeyince adını
sandımki hayat kadını
şeytanın sözüne kanıp
alayım dedim tadını
yemin olsun komutanım
nasıl oldu anlamadım
birden bire dudağına
kelepçelendi dudagım
ses etmeyince sandımki
onunda gitti hoşuna
tam üstümüzü giyerken
yakalandık yüzbaşıya
ögrendim sonra gerçeği
meger o yol kestirmeymiş
tarladan eve dönerken.
ilk defa o yolu seçmiş
ne bileyim tiki varmış
istemeden göz kırparmış
lal oldugu yetmez gibi
kulaklarıda sağırmış
ne olursun komutanım
affet beni yalvarırım
eğerki kabul ederse
ederim onu avradım
Kayıt Tarihi : 10.8.2025 23:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!