Yakalamaya çalışıyordum
Kızgın ve bir o kadarda keskin
Anılarla dolu olan zamanı
Küçük hesaplarımızla
Küçük anılarımızın olduğu
Büyükşehir’de
Geçmişin koruyan karasularındaydım
Ne kadar hızlı akıyordu bu su
Çok can yakıyordu
Nazlı fidanlar çoktan büyümüş
Bize kapının kolları kalmıştı
Saçlara düşen beyazlar
Ömrümüzün son kışını hazırlıyordu
Oysa dün gibi takvime yeni düşen
Baharın gül tadında açan yüzünü hatırlardım
Ansızın düşen sonbahar yağmuru
İliklere kadar ıslatırdı
Fark ettirmeden giden giderdi
Cam kırıklarında
Kainatta bir nokta
Bir noktada dünya
Dünyaysa bin bir nokta
Her noktada bir ışık
Her ışıkta karışık bir hayat
Her şehirde
Her ilçede
Her yerde
Fiziken ayrı
Manen sımsıkı
Gönülden dostlar olurdu
Hayat ayrı yaşanırdı belki
Elimizden gelen sadece günü yakalamaktı
Oda ucundan ne kadar
Sıkı tutabildiğine bağlıydı
Kayıt Tarihi : 13.12.2004 21:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!