Eteğinden yakala hayatı. Ana gibi, yar gibi.
Geleni kucakla, sevinci, derdi.Kızın gibi, oğlun gibi.
Takılma gözyaşlarına, son değil ki.
Sevinçler gözyaşı, kederler gözyaşı.
Bir düğün akşamı, mutluluk dile.
Kucakla gelini damadı.
Köşe başında ağlayan bir çocuk
Otur ağla, onun gibi, çocuk gibi.
Kuşları seyrettin mi hiç
Çığlıklarını duydun mu.
Aç mı. Susuz mu. Hiç sordun mu.
Camın önüne bir kuru ekmek koydun mu.
Hiç aç kaldın mı aşa, sevgiye, aç uyudun mu.
Sokak çocuklarına halini sordun mu.
Ana yok, baba yok, yar yok, yok oğlu yok.
Hiç ağlayanını buldun mu.
Eteğinden yakala hayatı.
Kendi yerine koy her güleni, ağlayanı.
Düşündün mü hiç, alnına yazan, boşa yazar mı.
Eteğinden yakala bırakma hayatı.
Tutunduğun kadar yaşarsın hayatı.
Ananın, yarinin yerine koyduğun kadar.
Ağladığın, güldüğün kadar.
O seni asla bırakmaz.
Yaşarsın tutunduğun kadar.
Kayıt Tarihi : 28.7.2005 09:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Alkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/28/yakala-hayati.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!