Yakacağız Şiiri - Mesut Sav

Sustun birden bire,
Gözlerin sustu.
Lal oldu dilin,
Sözlerin sustu.
Şimdi ben duyamadığım sözlerinin enkazıyım,
Yıkılırım...
Seni bu kadar severken,
Kor ateşler içinde
Yakılırım yakılırım...

Bir ses, bir nefes ver.
Yüreğin yüreğime deysin yine.
Bir selamın gönder,
Hiç olmazsa senden bir haber.
Bu sessizlik nedir ki
Ölümden beter.

Başım daha bir gökleri arar şimdi.
Ve gözlerim kapalı.
Dalgın,düşünceli.
Seni döndüremezken geriye.
Tembel bir kalem
Nasıl yazsın satırları.

Dalıp dalıp giderken hasretine,
Yüzme bilmeden dalmışım diye
Yine yargılıyorlar beni yine.
Engizisyon Mahkemesi kurulmuş,
Sorguluyorlar sorguluyorlar beni.
Aforoz edip seni aşktan mı atsak?
Böyle sevmek mi olur?
Yaptığın ayıp,günah.
Sevmenin günah olduğunu
Defalarca söylemedik mi?
Göklere karşı geldin!
Aşk ateşinde yakacağız.
Yakacağız seni!