Başını avuçlarının arasına alıp
Sabahlara kadar düşündün mü hiç
Beynini kemiren o sinsi düşünceyi
Kalbini bir ok gibi delip geçen
Onarılması imkansız o yarayı
Sarabildin mi kendince
Ben başımı avuçlarıma almaktansa
Duvarlara vurmak istedim delicesine
Tüm şüpeleri silmek için çaresizce
Beynime bir kurşun sıkmak istedim
Kalbimdeki oku alıp tekrar tekrar
Saplamak istedim en derin yerine
Saplasam ne olacaktı ki
Kan akmayacak acı bile duymayacaktı
Çünkü sen şah damarımın kanı sen
Çekilmiştin yoktun ki sen kanım aksın
Beynimle kalbim tezat çekişmelerde
Biri mantıklı düşünürken
Öteki esiri oluyor yaşananların
Çıkmazlardayım yorgunum kırgınım
Yok yok böyle yaşayamam ben
Ne kadar anı varsa senden kalan
Seni beni aşkı bu aldanışı
Bir kibrit çakıp yakacağım
Kayıt Tarihi : 16.7.2008 20:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!