Yakabilirsin Şiiri - Erdem Gümüş 2

Cemreler senin olsun, bahar da yaz da,
Yâr gönlünden gönlüme, akabilirsin.
Duydum ki cânânım, sevdan ayazda,
Üşüdüysen canımı, yakabilirsin.

Yâr gittiğin yerlerden, kendini getir,
Zor, gelemem diyorsan, beni de götür,
Ya bir selamını sal, ya yaz bir satır,
Üşüdüysen tenimi, yakabilirsin.

Ben sensiz neylerim ki, tatlı canımı,
Al canımı cânânım, akıt kanımı,
Yâr tacımı tahtımı, hatta şanımı,
Üşüdüysen han’ımı, yakabilirsin.

Titretirse yâr seni, bensiz günlerin,
Bir teselli vermezse, geçen dünlerin,
Seni donduracaksa, boş sol yanların,
Üşüdüysen yanımı, yakabilirsin.

Kul Figani’nin diyor ki, gurban olduğum,
Herşey sana fedadır, gadan aldığım,
Daha ısınmadıysan, uğra öldüğüm,
Üşüdüysen kanımı, yakabilirsin.