Yak Şu Dünyayı Şiiri - Altan İlhan Arslan

Ağlaman boş diyorum sana! Artık kurusan.
Nice rezil, nice soysuza yağma artık!
Ben yaş'ın da değilim ki sen haki're acırsın
Bırak kavrulsun imansız! Çekil, git artık!

Sensiz dert götürmez, içi çöle kum olmuş
Güneşi hiç görmeyen ayı günah boğmuş.
Gözü zifir saran kimedir minnet, söyle artık!
Sen yağdıkça insandır, günahlara kul olmuş.

Ey cenap! Rahmet'e naşad olduğum zamandır
Hakir gördüğün ses'e çok uzaksın, uzak!
Tabına olduğu kadar ben'imin, yakın değiliz
Alışamadım bırak! Düşmesin bir damla yaş
Hadi utandır beni, tutuşsun! . Bu defa toprak.

Kuruduğu gündendir bilirim bütün hicivlerini
Marifet saymam, göze değse o nemi.
Hani ıslak olduğu kadar kederli görünse bari
Belki vicdan babından düşünür, üzülebilirdim.
Kan kırmızı yağarsa, şahadetim! Ümidim olacak
O halde yeminimdir! Mezarımı kuru bırak
Bir damla yaşa kul et beni, azabındır.
Ya kaldır bu kavli laneti, yâda yak şu dünyayı.