yak içinde ki isyan ateşini
hayatın zaten tıpası kaymış
hiç arama boşuna gaz
bir boş şişeden yok farkımız...
ruhlar kayıplarda
üzerinde ölü toprağı
ağlıyor gönül ağlıyor
debeleşir ken ömür...
mas mavi gözler
al dudaklar
bir anlık mutluluk teselliye
varamıyor yalandan öte...
sakallara ak düşmüş
saçlarda peşinden
kırışıklar yüzlerde derin
hepsi izleri senelerin...
ah Talat´ım ah
alamadın bir arpa boyu yol
mükafatın da güyalar da
ne işe yarar ki bu saatten sonra? ...
(Berlin,14.12.2012) es
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 14.12.2012 17:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/14/yak-icinde-ki-isyan-atesini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!