İstemeden hiç bir şeyi- hiç kimseden yak gitsin gemileri,
Sen yakmazsan yakar birileri.
Uzaktaki köyden, hiçbir şey olmayan şeyden,
Neyzen ile ney’ den…
Tutamadığım sözlerden, bakıp da göremediğim gözlerden,
Unuttuğum yüzlerden…
Gidemediğim yollarımdan, ağarttığım kollarımdan,
Allah’ın tüm kullarından...
Çıkamadığım yokuştan,
Bir gülüşten bir bakıştan ve işlenmemiş nakıştan…
İçmediğim kahveden, yaşlı kahveciden,
Aliden- veliden, hor gördüğüm deliden,
Kurşundan- tabancadan,
Yedi kat yabancıdan…
Kendimden, aşamadığım bendimden,
Uğramadığım semtimden,
Çarşıdan- pazardan,
Okumadığım yazardan ve kaderimi yazandan…
Bekleyenden- hazırdan,
Bulamadığım huzurdan, dilemediğim özürden,
Yazdığım kalemden, yıktığım kalemden,
Velhasıl kelam tüm âlemden;
Özrüm kabahatinden büyük olsa da özür dilerim…
mustafakirpik01.01.2016
Mustafa Kirpik
Kayıt Tarihi : 25.12.2024 19:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
