Yak bu şehri artık.
Sen gittikten sonra ne anlamı var(?)
Sen kokmadıkça toprak ve su,
Senle buharlaşmadıkça...
N’eyliyeyim doymayı ben bu sofralarda(?)
Çamur değmiş gözlerine
Bakarken akıyor kirlendiklerin.
Hangi iklimde lekeledin kendini de...
Bu kadar leşe döndü anılarımız.
Hangi otobüste kaç kişiyle ben diye cebelleştin(?)
Ben senden çok uzakta esir kendi kendime,
Sen,bir zavallı karartı ardındaki yüreklerde.
Benim zavallı etimde acıyan özlemlerim...
Sillesine tükürdüğüm
Yak bu şehri!
Ne işe yarar sensiz tren rayları,
Söyle bu kadar kim kararttı gözünü(?)
İçimden sömürdüklerin nerde döküldü ceplerinden
Kaç telefon susadım başkalarına(?)
Kaç kez boğazımda kaldı adın da yutkunamadım
Kaç ihanet geç kaldın,
Akıttın bedeninden(?)
Uslanmadı aç gözün’ hep fazlası’ dedin ya
Gittin ya;
Ulan!
Yak bu şehri şimdi benle birlikte.
Soğusun içinde beslediğin köpek,
Yak bu şehri sen kokmasın...
Yak bu şehri.
Yak...
Gülşah GayretKayıt Tarihi : 23.4.2012 23:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)