Yak beni ateşe! . Şiiri - Bayram Çinkil

YAK BENİ ATEŞE

Yak beni ateşe, yak cayır cayır.
Sinem senin olsun, döş senin olsun
Vurunca hançeri, kan götürsün kan
Beden senin olsun, baş senin olsun

Leşime konsun hep, alıcı kuşlar
Yesin onu çakal, melun baykuşlar
İstemem akmasın sahte göz yaşlar
Kirpik senin olsun, kaş senin olsun

Niyeydi bu çile, niye bu hasret
Hani nerde kaldı, sadakat, ismet
Sormasın kimseler, neden bu kısmet
Düşün senin olsun düş senin olsun

Aklıma geldikçe yüreğim sızlar
Ben bir sevda idim, sen de yıldızlar
Kayıp gittin birden, söndü yaldızlar
Mekan senin olsun, loş senin olsun

Özümden gözümden sakındım seni.
Yalanmış sevdiğin, yalanmış hani?
Aşkınla pervane olan bu beni,
Attın ya deryaya, coş senin olsun

Yine de istemem, kem bir gününü,
Demedi deme sen, koru yönünü,
Sevdaya gelene ver ki canını,
Huzur senin olsun hoş senin olsun..

Şimdi sen bunlara, yalan mı desin?
Ömrümden çaldığın, talan mı dersin?
Göçüp gitsem birden, falan mı dersin?
Duran şu kalbimdir, koş senin olsun..