Yak Şiiri - Faruk Kır

Kalbimde bir hüzün mahşeri saklı
Aheste bir zamanın seheri şaştı
Gün doğmadı,güneş doğmadı,arşın aralanmadı
Dün durmadı,sesteş tutmadı,şaşırman anlamsızdı
Çünkü tüm gemiler gittiğinde seferde yakıldı.

Yaksan mecnunların anlamını tutar mı defteri?
Sorsan ecdadın duasını alır mı selefi?
Yakıldı giden gemiler ardında cephenin ateşi
Yıkıldı gafletten gidenler duasında mahşerin alevi
Çünkü tüm gidenler gittiğinde selefler de asıldı

Sor kalbine,kalbin kaldıysa eğer,kalbinin mahşerinde
Sor kıblene,kıblen kaldıysa eğer,kıblenin ederinde
Sarıl sevda dediğin ecdadın bıraktığı dine ve memlekete
Ayrıl,sevda dediğin güzelin anıldığı dilekte ve demde
Çünkü tüm gelenler gittiğinde güneşte doğardı

Sevdanı yakmanın bütün faziletleri ve gerekçeleri
Duanı aralamanın senin kalbini ve kelimelerini;
Ara ve yak, kalbini çünkü mahşerden koruyan ecelini;
Dua ve ak,kalbini dönüştürdü mahşerden arındırandan ezelini;
Yak sevdaya dair,vatan ve din harici,kalan kimselerini...