Yahya Urve Tek Şiiri - Zekeriye Tek

...
Kahverengi, sarı, koyu kıvırcık…
Sanırsın küçük Osmancık.
Oysaki daha şirin bir çocuk...
Hem şirin hem kıpır kıpırcık.
...
Yaşı daha şimdilik iki buçuk…
Ağzı küçücük, gözleri boncuk boncuk…
Her an elinde bir oyuncak.
Yüzünde kibar bir gülücük…
Ardında savaştan çıkmış bir odacık.
Uyurken sere serpe dağınık biraz da mız mız, uyanık.
Renk renk tişörtü gömleği, elleri tombik tombik…
Vakitsiz ister yaramaz mama ile önlük.
En sevdiği iş oraya buraya tırmanmak, karıştırmak didik didik…
Tek bildiği gürültü çıkarmak, çığlık atmak ve yemek erik...
Erik yiyip cıp cıp ıslanmak, kovalamak pisicik.
Kaldırımda koşmak, parkta kaymak, dinlemek müzik…
E işte bizim Yahya Urve Tek, tipik.

Şair Zekeriye Tek
23 Mayıs 2016 Gebze