Yanmasın
Dallarını mesken tutmuş dururken
Şivan etme bre şeyda,gül yanmasın
Dilde leyla sahralarda dönerken
Alevlenme bre mecnun, çöl yanmasın
Beyinleri dumurlu azgın modern nemrut
Müslüman’a diş biler inançsız hepsi tağut
Akbaba sırtlan olup koştular Çanakkale’ye
Necip Türk milletine toplu kefen biçmeye
Top tüfek ordusunu yığdı Çanakkale’ye
Dedim ki güzel saçların sırma
Rüzgarda uçuşur sanırsın turna
Gel sar boynuma uzakta durma
Dedi ki çek git hiç hayel kurma
Dedim ki kirpik kalkmış uçuşa
Şiir
Giysi olsun ince belli selviye
Kadife kaftana dönüşsün şiir
Edeple bürünsün âlâ tenliye
Sevgiyle aşkımı söylesin şiir
Sultan gözlerin
Savunamaz halde biçare yürek
Eleğe döndürdü ah o gözlerin
Duruşum korkutur kaçardı felek
Heybetim söndürdü ah o gözlerin
Sahip çıkın
Mutlak gider bu durakta kim kalmış
Ben diyenler bencillikte ne bulmuş
Terk ederek haset edip kim gülmüş
Sevdiklerin terk etmeyin sahip çıkın
Cinaslı maniler
Haber verdim bağban a
Bahçe değil bağ bana
Yâr dolamış sürütür
Zülfün teli bağ bana.
Bir düzene amir olursan eğer,
Edep hırkasıyla bürü kendini.
Dürüstlük,bilki,olmazsa olmazı
Mutlak,ticaretten koru kendini.
Daima doğru ol,apaçık söyle
Neler demem,neler demem
Ben o yâre neler demem
Hele bir yanıma gelsin,
Ben o yâre neler yapmam
Yusufuydum zindana attı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!