Karanlıklar içinde açan güle vurgunum
Vurgunum yüreğimle, yalnız sana düşkünüm.
Yapayalnız bıraktın, ittin beni boşluğa
Bense senin yerini açan güle sormuşum.
Artık yıldızlar dostum, senin ayrılığında
Kelime manadır ve yaşıyorsa canlıdır.
Her varlığın bir kelimesi/ manası vardır.
Kâinatın ve içindekilerin manası, sistemin formülüdür.
Formül dünyaya, manası Rabbe aittir.
Hz. Âdem ile Hz. İsa’ da bir kelimeden yaratılmıştı.
Onların kelimesi, onları ifade eden, görsellerini sağlayan kendilerine ait bilgileri,
Namlunun ucundayım.
Nereye atarsalar,
Oraya gidiyorum.
El, kimin eli? Bilmiyorum.
Ben, ben olamadıkça!
Okumak,
Kendini aşmasıdır insanın.
Yeni yazılımlar yazması,
O yazılımla yüklü elbiselerle tüm dünyayı dolaşmasıdır.
Ya da gözlükler yapmasıdır insanın.
O gözlüklerle uzağı yakına taşıması,
Okumak,
Çoğalmasıdır insanın.
Çok olmasıdır.
Farklı dillerde
Farklı renklerde birçok arkadaş edinmesi,
Savaş olmadan birlikte yaşanabileceğini göstermesi,
Okumak,
Sevmeyi öğrenmesidir insanın.
Sevdalanmayı yaşamasıdır.
Tertemiz, saf, incitmeden aşka koşmasıdır.
Okumak,
Seyahat etmesidir insanın.
Bedeni yerindeyken uzak diyarlara gitmesi,
Görmediği yerleri gezmesi,
Bazen olağan ötesi hayalleri yaşamasıdır.
Okumak,
Kendi içinde gezinmesidir insanın.
Damarlarında dolaşması,
Hücreleriyle duygudaşlık kurması
Onları anlamasıdır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!