Yahya Çavuş Şiiri - Muzaffer Uzunkaya

Cepheyi dövüyor düşman topları,
Her isabetinde patlıyor toprak.
Gidiyor vatanımın yiğit evlatları,
Gökten yağıyor kafa,kol,gövde,bacak.

Devrin en modern savaş gemileri,
Her an biraz daha gidiyor ileri.
Mutlaka Çanakkale'yi geçmek istiyor,
Mehmetciğim cephede göğsüyle direniyor.

Biliyor düşmanlar cephane azdır,
Mehmetciğim her cephede destan yazdırır.
Cephane tükeniyor her atışta isabet,
Sizi yazacaktır tarihler ilelebet.

Komutan biliyor nihai zafer karadadır,
Bir akşam en yakın iki kıyıyı mayınlattırır.
Düşmanlar Çanakkale'yi geçemeyecektir,
Türk topraklarında bir yudum su içemeyecektir.

Bir top atışıyla cephe sarsılıyor,
Saçı kınalı yiğitler ruhu teslim ediyor.
Bakıyor Yahya Çavuş herkes ölmüştür,
O topun yanında bir kendisi kalmıştır.

Bir milletin kaderi burada yazılacak,
Ya da onlara burada mezar kazılacak.
Son topa son mermiyi kim koyacak? ,
Biliyor Yahya çavuş,vatan kurtalacak.

Mermi 250 kg. bunu kaldırmak kolaymı,
Düşünmeden hamlesini yapıyor.
Vatan elden gidiyor,mutlaka kaldırmalıydı,
Yurduma göz dikmiş düşmanları kovmalıydı.

Kaldırdı Yahya Çavuş o dev mermiyi,
Ayakları titriyor,kemikleri çatırdıyordu.
Koca Türk Ulusu onu bekliyordu,
İşte son mermiyi topa sürüyordu.

Düşman gemileri son süratle geliyor,
Yahya Çavuş Elizabet'in menzile girmesini bekliyor.
Hedefi tam geminin bacasına ayarlıyor,
Topu ateşledi,mermi hedefine varıyor.

Vuruldu düşmanın en büyük gemisi,
Kıyıya kaçıyor diğer ikisi.
Düş akşam döşenen mayınlara çarpıyorlar,
Savaşın kaderini değiştiren yarayı alıyorlar.

Gemilere geri dön emri veriliyor,
Ve kalan gemiler geri dönüyorlar.
Mehmetcik'ler Ata'mızla dünyaya ders veriyorlar,
Sonunda geldikleri gibi gidiyorlar.

' Çanakkale Geçilmez ' yazdırdınız tarihe,
Hür bir vatan bıraktınız bizlere.
Cennet'te Yüce Peygamberimize (S.A.V) kavuş,
Ruhun şad olsun Yahya Çavuş.