YağmuRüzgar Şiiri - Çağdaş Durmaz

Uzaktı hız,yalınayak koşuyordu mesafeler
Bize yetişmek için katediliyordu aşk,
belkide katlediliyordu...

Oysa biz olduğumuz yer kadar ortadaydık
Kimsenin göremediğiydik yani aşktık...
Tıpkı yağmur ve rüzgar gibi,
suçlusuyduk birbirimizin belkide sebebi...

Rüzgar yağmura sebebtir yada karabulutların dağılmasına
Oysa çoğu insan gibi rüzgarsız yağan yağmura aşıktın sen,
Ama unuttuğun birşey vardı;
Rüzgarsız yağan yağmur toprak olur...!
Yağmur aldatandır belkide,
Kimi zaman sel olur aşkını durduramaz kimse,
Kimizamansa toprağın olur,kayboldukça kokusu kalır...

Yağdıkça ağlar bulutlar rüzgarın haline
Yağdıkça şimşekler çaktırır rüzgar göğün göğsünde,
Yağdıkça toprak olası gelir insanın
Yağdıkça artar rüzgarın kızgınlığı,
inadına savurur damlaları en uzağa,
Yağdıkça artar kıskançlığı
kıskandıkça savurur
savurdukça yok oluşuna ağlar sevdanın
ağladıkça hayat arar avuçlara düşen son damlada
hayat aradıkçaysa;
ölümün soluk yüzünde kaybolur...

Rüzgarsız yağmur,
fırtınasız deniz gibi kirlenmeye mahkumdur
Kendi koyunda koyvermiş deniz gibi
boğulur bir damla suda...