Yağmurunla Islanmak Şiiri - Haldun Şişman

Aşka davet ediyor yağmurun sesi,
Isıtırmış sevgi, yağmurda ürperen tenleri
Kıskandırıyor toprak kokusunu,
doyumsuz ten kokusu,
Dokundukça dizginlenemiyor, kalplerin coşkusu.
Yeter bize tek kişilik yatak,
Nasıl olsa " bir"leşmeyecek miyiz?
Gizlese de mahremi, soluk bir perde,
Perdeden süzülüyor, farlardaki ışıklar.
Yanıp söndükçe
Daha net görünüyor,
el yordamıyla dokunulan tümsekler.
Kaçıncı film bu perdede?
Nelere şahit oldu şu ıslak yataklar,
Bir kez öpüldü mü gitmiyor mülteci dudaklar.
Gök gürültüsüne karışıp, arazi olan çığlıklar.
Şimşekle karışıp, yağmurlaşan çığlıklar.
Karışırken sular birbirine,
titreyen bedenler,
ısıtıyor tenleri.
Dolduruyor bel suyu,
Suya hasret çorak kuyuyu.