Her yer karanlık
Bir öğrendim ki tüm arkadaşlarım tutuklu
Havada kan kokuları süzülüyor
Karşı gelemiyor hiçkimse
Sonumuz böyle mi olacaktı
Ama bırakamayız asla
Ya kuşlar zincirlenecek
Ya bulutlar yükselecek
Son damlasına kadar yüreğimizin
Pes etmeyeceğiz
Ya hep beraber toprağa gömüleceğiz
Belki de birlikte yeni bir yer inşa edeceğiz
Çıkışı olmayan bir yol bu
Kendi çıkışını yaratman gerek
Kaybedecek hiçbir şeyimiz yok zaten
Özgürlükten başka ne kaybedebiliriz daha fazla
O da gitmişken zaten
Bu kargaşada ümidimiz hala diri
İşte budur bizi biz yapan
Bileğimiz ters çevrilirken gülümsüyoruz
Özümüze döneceğiz de
Onu gördüğümüz için
Seviniyoruz
Kayıt Tarihi : 17.3.2021 01:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaybolmuş bir vareste
![Marcelo Vareste](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/17/yagmurun-tum-damlalari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!