Yagmurun siiri./.eski sevgiliye

Yagmurun siiri./.eski sevgiliye

Bugün disarda yine yagmur yagiyordu
ve ben yine o pencere kenarinda
yagmurun bana fisildadigi siiri dinliyordum
ne güzel, ne sicak, nice asiklari ekliyecek bir türdeydi...
seni özledim diye basladi sanki...
gülüsünü, saclarini geriye atisini,
gözlerinin icindeki piriltiyi
gözkapaklarinin üstündeki ince cizgiyi
yanaklarinin al al olusunu
burnunun kivrimlarini
dudagin kirmiziligini, atesini
tabiiki onlara her öptügümdeki sihiri
hatirladim, seni özledim
ellerinin yumsakligini
bana dokundugundaki heyacani
bedeninin bana verdigi sicakligini
bana *seni özledim* degisini
bana yazmis oldugun mektuplari
yazipta gönderemedigin siirleri
söylemek isteyipte, söyleyemediklerini
düsündüm, seni özledim
herseyinle özledim, bütün karelerini
duvarda artik durmayan resmini
hafizamdan silinmemis olan hayalini
*seni seviyorum* diyen titrek sesini...
arzuladim, seni cok özledim
farkindasin dimi?
bir müttet sonra yagmur dindi
ama benim dilimde hep bu siir kaldi
yine yagmur yagsaydida devamini
dinleyebilseydim dimi...
bende seni özledim
hemde cok özledim
yasadiklarimizi animsadim
bir anda...
diye yanit verebilseydim
onun oldugu yerede yagmur yagarmiydi
ve benim siirlerimide oda fisildarmiydi
artik sevgilim olmasada
benim ona söyledigimi anlarmiydi
keske hergün yagmur yagsaydida
ve ben yine herzamanki yerimde
yagmurun bana getirdigi siiri dinleseydim
bu bana gelen en güzel siirdi
eski sevgiliden...

saat 01.30
24.10.06

Ruya