Yağmurun Sesi Şiiri - Zeki Nurçin

yere düşünce her yağmur tanesi
tutuşur içimde sevda sorgusu
kulağımı çınlatsa her bir nağmesi
öldürür şarkıya benzeyen toprak kokusu.

ne zaman yağmurda bir düş kursam
mutlaka bayatlamıştır,
ne zaman bir rüyaya gözlerimi sunsam
gözlerimin ışığı parçalanmıştır.
ne zaman bir yağmura tutsam yüzümü
yağmur benden önce bir yerlere çarpmıştır,
ne zaman yağmurda şarkı söylesem
şarkısı yüreğimi bir çocuk gibi kandırmıştır.

yere düşmesi bitince yağmurun
bir hüzün intiharı gibi toprağın kalbinde çırpınır
toprakla kavgası gizli bir dildir,belki bir aşk
ne kendisine ne de toprağa sığınır.
her yağmur gökyüzüne bir elvedadır
arada bir bestesiz türkü
ya da uzun mu uzun bir gecenin büyülü tasviri
gürültüsü içinde taşıdığı çelimsiz hüzünlerdendir.