Dün gece...
Bir hayli geç saatte
Penceremi açtım.
Yağmur yağıyordu dışarıda
Sokak lambası ve loş ışık
Kaldırımı aydınlatıyordu.
Yağmur damlalarının
Kaldırıma düşüşlerini seyrettim tek tek
Sonra...
Hızla geçen bir kaç arabayı
Islanmış bir sokak köpeğinin
Yavaş yavaş caddeyi geçişini
Düşen damlaların yok oluşunu tek tek.
Yağmurun sesini işittim
Çığlığını
Kokusunu içime çektim
Sanki
Gözyaşlarımın gorüntüsü
Sanki
İçimdeki bir sarkiydi...
Pencereyi sonuna kadar açtım
Çerçeveye başımı dayadım
Saatlerce kaldım öylece
Soğuğu içimde hissettim titredim...
Gecenin sessizliğinde
Tek yağmurun sesiydi duyduğum
Her damlanın suya düşüşünü
Kalbimde sayiyordu
Elimdeki sigara
Çoktan yanıp bitmişti
Neden yağmur bu kadar sevilir
Dün gece anladım...
Kayıt Tarihi : 18.11.2008 22:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)