Yağmurun saçları 2 Şiiri - Zafer Nuhoğlu

yağmurun saçları...

bir fırtına geçti ömrümden azgın,
ardından baktım da yabancı geldi.
süpürdü götürdü mal varlığımı,
götürdü zira bu habersiz seldi.

bu düğün ırağı yakın eyledi,
hiç ummadıklarım yanıma geldi.
dehşetti, dost düşman hep birlikteydi,
herkes birbirine el omuz verdi.

yağmurun saçları çözüldüğü an,
bu rahmet sadece banadır de kan,
ey gönlüm kandığın uykudan uyan,
kim derdi, son veda zamanı geldi.

z.n.