Bir adam çıktı evinden yorgun gökyüzü maviliğinden ayrılırken,
Bir kadın çıktı uykusundan zaman tılsımından sessizliğe haykırırken,
Bir gün çıktı parıltısından bunaltının gölgesinden geceler bakınırken,
Bir gece çıktı karanlıktan günlerin hükmünden başıboş sıyrılırken,
Bir menevşe çıktı bahçelerden gülün yüzüne baktı diye mosmor,
Bir papatya çıktı bahçelerden güneşin eli değdi diye ortası sapsarı,
Bir esaret çıktı saklı şehirlerin zerresinden,acının eli değdi diye kaskatı,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta