Karanlık gecelerimin parlayan yıldızı,
düş sokağımın ışığıydın sen.
suskun satırlarımın davetsiz misafiri,
kalbimi fetheden kadındın sen.
şiirlerime girdin satır satır,
her dizesinde seni anlattım.
çocuksu yalnızlığını yazdım bazen,
yağmurda ne kadar özgür olduğunu.
seni tanıdığım gün kaybettim,
arsız duygularıma boyun eğerek.
öyle yalnızım ki şimdi,bilemezsin.
iki satır yazına öyle hasretim ki.
dönmeyeceksin biliyorum,
yinede senden af diliyorum
bırakıp gitme,kal dizelerimde
başıboş,serseri gezegenimde.
kimseye yazmadım,senin kadar,
kimseyle paylaşmadım satırlarımı.
kimseye açmadım düş sokağımı,
sana açtığım kadar.
gitme kal bu şehirde demiştim,
şimdi suskun bekliyorum.
nasıl da derim gitme diye,
söylesene yağmurun kızı.
15,09,2005
Aydınlı İbrahim Dikmen
İbrahim Dikmen 2Kayıt Tarihi : 15.9.2005 11:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (1)